| "Nowe i nieznane fakty o prawdziwych źródłach pochodzenia stylu Chen Taijiquan", Świat Neijia Nr 45 (wrzesień 2009) |
 |
 |
 |
| Napisany przez : Konrad Dynarowicz |
|
Na początek chcę podziękować Jarkowi Jodzisowi (www.chentaiji.pl) za inspirację do napisania poniższego artykułu, który jest pierwszym po kilku latach przerwy. Stanowi on kontynuację mojej publikacji sprzed ponad pięciu lat(1), i jest jedynie przedstawieniem najnowszych danych odkrytych w ostatnich latach (2005-2007).
Taijiquan w takiej postaci jakiej znane jest obecnie istnieje jakieś ponad 350 lat. Są też opowieści o mitycznym Zhang Sanfengu z okresu XII - XIV wieku , który stworzył je obserwując walkę węża z żurawiem. Ze znalezionych dokumentów wynika, iż twórcą jest Chen Wangting z Chenjiagou. Oto kilka nowych, odkrytych kilka lat temu danych historycznych na ten temat.
Wang Xingya z Uniwersytetu w Zhengzhou, chiński historyk zajmujący się okresem dynastii Ming, w roku 2005, po kilku latach poszukiwań i badań, stwierdził autentyczność rękopisu autorstwa Li Yuanshan lishi jiapu czyli "Genealogii Rodziny Li"(4). Z "Genealogii" można się dowiedzieć, że rodziny Li i Chen wraz z trzema innymi rodzinami były sobie bliskie od czasów migracji rodzin Li i Chen z Prowincji Shanxi. Byli od czasów Chen Bu braćmi na śmierć i życie. Wielokrotnie dochodziło też do małżeństw pomiędzy członkami obydwu rodzin. Jest to tym bardziej zrozumiałe, że wioski Tang i Chenjiagou znajdowały się w odległości 30 mil od siebie. Genealogia została napisana przez Li Yuanshan w 1716 roku na bazie opowieści naocznych świadków. Wynika z nich, że rodziny Chen oraz Li znały się dość blisko od czasów Chen Bu. Li Yuanshan napisał we wstępie do Genealogii, że dwaj bracia Li, Li Zhong i Li Xin oraz mający żonę z rodziny Li, Chen Wangting, stworzyli taijiqi yangshen gong czyli Sztukę Taiji Kultywowania Życia a stało się to na bazie ćwiczonych i przekazywanych przez nich wuji yangsheng gong czyli Sztukę Wuji Kultywowania Życia oraz shisanshi tongbei gong czyli Trzynastu Postaw Walki, które poznali od swojego mistrza, przeora Bogong Wudao ze Świątyni Qianzai mieszczącej się w wiosce Tang. Ale to Chen Wangting otrzymał prawo nazwania stworzonej przez siebie sztuki walki dzięki temu, iż był najlepszym spośród nich, co zostało potwierdzone przez Bogong Wudao.
Świątynia Qianzai w wiosce Tang Świątynia Qianzai (będąca świątynią łączącą Buddyzm, Taoizm i Konfucjanizm) w wiosce Tang ( a nie klasztor Wudang) jest miejscem, z którego wywodzi swoje korzenie Taijiquan. Według Qu Jian(5) i Li Xiangyi(6) wuji yangsheng gong oraz shisanshi tongbei gong zostały stworzone przez mnicha Shi Li czyli Li Daozi (614-741). Li Daozi studiował Trzy Nauki: Qianjin yifang "Zmienione Przepisy Warte Tysiąca Sztuk Złota", daoyin "Prowadzenie i Kierowanie" oraz tuina "Wydychanie Starego Oddechu i Wdychanie Nowego". Można było o tych systemach przeczytać na inskrypcji, że "...miękkość pokonuje twardość, poddaj się i podążaj za przeciwnikiem". Wang Zongyue z Shanxi Wang Zongyue to postać wielokrotnie wspominana przez praktyków rodziny Yang, jako nauczyciela w linii przekazu od Zhang Sanfenga(7). Pochodził on z Shanxi a w wiosce Tang żył przez 5 - 6 lat, ucząc się sztuki walki od Li Helin, z dwunastego pokolenia rodziny Li, tej właśnie rodziny Li, która uczestniczyła w tworzeniu Taijiquan. Aby było jeszcze ciekawiej, Li Helin posiadał skład solny w Okręgu Wuyang. Skład ów, który był wspominany przez praktyków stylu Yang, jako miejsce znalezienia manuskryptu Wanga. Otóż w składzie tym, jeszcze do czasów Rewolucji Kulturalnej, istniała na drewnianej tablicy inskrypcja poświęcona Li Helinowi, jako nauczycielowi sztuk walki, podpisana "Twój skromny uczeń Wang Zongyuue" i datowana rokiem 1793. Można o tym przeczytać w wywiadzie z Li Libing, z osiemnastego pokolenia rodziny Li(8). Styl Song Taizu Chang Quan Styl Taizu Chang Quan stworzony został przez Chao Kuang Yin czyli Cesarza Tai Zu. Chao uczył się nie tylko Shaolin Lohan ale także wczesnej formy Tong Bei, ćwiczonej przez generała Han Tong, Cha Quan, islamskiej sztuki walki ćwiczonej w tym czasie przez wielu żołnierzy oraz popularnej w wojsku formy Hong Quan. Wielu żołnierzy po powrocie do wiosek rozpowszechniało Hong Quan na obszarze całych Chin, tworząc ich lokalne odmiany. (Tutaj mała dygresja - zarówno Yang Luchan (twórca stylu Yang Taijiquan) jak i Wu Yuxiang (twórca stylu Wu Taijiquan) w latach swojej młodości uczyli się właśnie Hong Quan). Salwatore Canzonieri w artykule "Ukryte Korzenie Song Taizu Chang Quan w Chen Taiji" opublikowanym w Shaolin Kung Fu Tai Chi Magazine (January/February 2007)(9) porównuje ruchy form Laojia Yilu oraz formy Xiao Hong Quan ze stylu Taizu Chang Quan. Czyni to dokładniej niż Jarek Szymański w swoim artykule(10). Canzonieri pisze, że wiele z ruchów jest podobnych a niektóre są identyczne. Wcześniej Tang Hao i Gu Liuxin pisali, że ruchy stylu Chen mają również swoje źródło w 32-ruchowym stylu generałą Qi Jiquanga opisanym w jego słynnej książce "Kanon Sztuk Walki"(11). (Ich podobieństwo wyrażało się także i w nazwach). I nic dziwnego, styl Chang Quan był jednym ze stylów na których się oparł generał Qi, tworząc formę 32-ruchową do nauczania swoich wojsk.
Podsumowanie Przytoczone powyżej fakty układają się w dość logiczną całość. Teorie mówiące o mitycznym pochodzeniu Taijiquan stworzonego przez Chang Sanfenga pozostają jedynie legendami. A fakty dowodzą synkretyzmu zarówno kultury chińskiej jak i chińskich sztuk walki. Jak można dzięki nim zauważyć, wszystkie drogi jeśli chodzi o powstanie Taijiquan prowadzą do Chenjiagou i do Chen Wagtinga.
|
